Rodział VI

Z perspektywy Lizzy

Kiedy zjedliśmy już śniadanie Jai poszedł do domu

a ja musiałam się przejść. Nie mogłam siedzieć w
domu po tym śniadaniu. Idąc w ciemniej uliczce
usłyszałam pewien głos.

- Chcesz coś? To był mężczyzna, wiedziałam,

że nim jest ponieważ jego głos był ochrypły i ciężki. 

- Co? Kto to powiedział? Nie wiedziałam co
miałam zrobić, obróciłam się wokół własnej osi.
Stał za mną mężczyzna, podszedł do mnie i objął
w pasie. Moje serce zaczęło bić szybciej i szybciej.
Starałam się wyrywać ale moje starania na nic.

- Zabawimy się skarbie.. Mężczyzna zaczął mnie
obmacywać,i rozpinać moją nową koszulę którą
pomogła mi wybrać Cassie.

- Zostaw mnie! Zaczęłam wykrzykiwać z nadzieją,
że ktoś mnieusłyszy.
Wrzucił do Moich ust jakieś białe tabletki.
Nie wiedziałam dokładnie co one powodowały,
ale po nich poczułam się rozluźniona.

*Późna godzina w nocy*

-Jai gdzie jesteś? Powiedziałam sama do siebie, ale gdy otworzyłam

oczy zobaczyłam,że jestem na dworze w jakimś dziwnym czarnym

zaułku. Byłam goła co mnie jeszcze bardziej niepokoiło. Ubrałam

się w moje ciuchy które leżały obok i wyjęłam z moich spodni

mojego I phone’a, miałam 5 nieodebranych połączeń, 4 były od

Jai’a a 1 od Cassie. Wstałam i od razu poszłam do domu. Kiedy

już doszłam nie czekając Sprawdzałam czy moja przyjaciółka jest

w domu, lecz gdy weszłam do salonu ujrzałam Cass całującą się

z Luke’iem. Zdziwiłam się, i w pewnym sensie mnie to zabolało

ponieważ lubiłam  Clarie a  moja przyjaciółka … całowała się z jej

chłopakiem.

-Ekhem… Starałam się im przeszkodzić, i udało mi się. Kiedy mnie

zobaczyli od razu się od siebie odsunęli. Luke tylko minął mnie i

cicho się pożegnał.

- Cześć, Pa Lizzy. I od razu wyszedł, chyba nie chcieli bym ich przyłapała.

- Lizzy, skarbie nareszcie jesteś! Przyjaciółka od razu się do mnie

przytuliła. Ale ja ją od razu odepchnęłam, nie chciałam by mnie dotykała

po tym co przed chwilą zrobiła.

-Zostaw mnie! Jeszcze masz czelność mnie przytulać, co ty przed

chwilą robiłaś z 

Luke’iem. Uciekłam do swojego pokoju, usiadłam przy ścianie i

przysunęłam się po niej, zaczęłam płakać. A za mną do pokoju od razu

wbiegła Cassie, upadła na kolana i zaczęła płakać wraz zemną.

- Lizz, co się stało? Zapytała.

- Po prostu.. patrząc na Ciebie i Luke’a widziałam Jai’a i .. Clarie. Nie wiem

czemu, boje  się, że przez nią stracę mojego Brooks’a. Wydaje się

strasznie fałszywa, nie wiem czemu, tak wyszło po prostu. Ona za często

przychodzi do ich domu, no jeszcze jak ich widziałam w drzwiach po

tej imprezie jak mnie zostawił… nie mogę o tym zapomnieć.

W moich oczach napływały łzy, co chwile ocierała je z moich policzków

moja przyjaciółka.

- Lizzy, nie umiem Ci tego wytłumaczyć, nie zrozumiesz tego, ale nie

bój się Jai Cię za Chiny nie zostawi więc nie masz co się martwić. I znów

uśmiechnęła się do mnie tym sztucznym i nie szczerym uśmiechem.

- Nie kłam chociaż w tym momencie. Widać, że przyglądała mi się ale

ja odwracałam wzrok, nie mogłam na nią patrzeć.

- Kłamać? Nie rozumiem Cię..

- Jak możesz mnie nie rozumieć? Zdradziłaś swojego chłopaka i pewnie

nie trwa to krótko. Pewnie jesteście już od dawna. Jak ty mogłaś mu

to zrobić? To mój przyjaciel A ty go tak potraktowałaś.. aż żal mi na

Ciebie patrzeć, naprawdę jesteś dla mnie w tym momencie dziwką,

tylko i włącznie dziwką. Po mimo to, że zgwałcił mnie jakiś

koleś i obudziłam się w jakimś kącie.

-  Co ty kurwa powiedziałaś? Nie miałam odwagi spojrzeć na Cass,

włożyłam czarne conversy i wybiegłam z domu, musiałam się

przejść na spacer, przemyśleć to wszystko co nie oznacza, że chciałam

spotkać wcześniej napotkanego faceta. Bałam się siedząc

na ławce. Wstałam, poczułam, że ktoś się do mnie zbliża, aż w końcu

położył dłoń na moim ramieniu. Bez zawahania się odwróciłam a za

moimi plecami był Jai. Od razu się do niego przytuliłam.

- Lizz, twoja przyjaciółka mi o wszystkim powiedziała. Nic Ci nie jest?

Chłopak mnie mocno przytulił i pocałował w czoło. 

- Nic mi nie jest, ale nie sądzę, że Cass Ci o wszystkim powiedziała.

Skrywa więcej niż Ci się wydaje. Ciężko mi było z faktem, że Luke i

Cassie się całowali. Miałam tylko  nadzieję, że o wszystkim powie Beau i

nie będzie go okłamywać. 

- Chodźmy do mnie, uspokoisz się, porozmawiamy,
poleżymy. Zimno Ci? Dam Ci swoją bluzę. Jai zdjął z siebie
bluzę i założył ją na mnie. Pachniała tak cudownie, można
powiedzieć, że pachniała nim. Strasznie mi się to 

podobało, miał dobry gust co do takich spraw. Chłopak
złapał mnie za rękę i oboje spletliśmy palce, dzięki
temu spacerowi poznaliśmy się bliżej. 

Kiedy doszliśmy do domu mojego chłopaka ten
zaprowadził mnie do kuchni. 

- Chcesz może coś do jedzenia? Zapytał.

- Nie, dziękuję. Odpowiedziałam krótko.

- I tak zrobię Ci coś dojedzenia. Powiedział, i szybko zabrał się do gotowania. Najwidoczniej dobrze gotował, ale z jego pierwszego ruchu już wiedziałam jakie danie mi wciśnie do ust.  Wyjął makaron i sos do Spahetti, więc chyba raczej znaczyło to jedno. Ale lubiłam to danie, było to moje ulubione i zdążyłam mu już to powiedzieć na spacerze, ucieszyłam się, że słucha w ogóle to co do niego mówię. Jedyne co robiłam to przyglądałam się mu. Był cudowny. Po chwili zadzwonił jego telefon, sprawdziłam kto dzwonił bo dobrze widziałam, że był zajęty. Na ekranie telefonu pojawiło się zdjęcie Clarie. Byłam zła, nie lubiłam jak ze sobą rozmawiali, ale nie 

chciałam by zauważył, że jestem o nią zazdrosna więc
podałam mu telefon nie wzruszona.

- Masz twój telefon dzwoni, do Clarie. Twoja kochana
i boska Clarie. Powiedziałam z sarkazmem. 

-A to Clarie.. nie mam czasu. Jai, nacisnął czerwoną słuchawkę,
i znów skupił się na gotowaniu. Podeszłam do niego i szepnęłam mu do ucha:

- Nie lubię jak z nią rozmawiasz.. Odwróciłam go ku sobie i położyłam dłoń

na jego policzku.

- Jak to nie lubisz? Jesteś o nią zazdrosna? Zapytał.

- Nie, nie jestem po prostu..

- Lizzy, powiedz. Jak jesteś to mogę zerwać z nią kontakt.
Spojrzałam prosto w jego oczy a po chwili przyszedł sms do Jai’a.
Był on od wszechobecnej Clarie.

- No przeczytaj, na głos. Podkreśliłam słowo na głos :

‘’ Siema! Nie mogę zapomnieć o naszym wspólnym wczorajszym spacerze! ‘’

-Spacerze? Jai, kurwa co ty z nią wczoraj robiłeś?! Powiedz mi szczerze.

Odsunęłam się od niego.

- Nic, nie robiliśmy. Po prostu czuła się źle i ją pocieszałem,
jestem jej przyjacielem. Też mam być taki zazdrosny o Ciebie i Beau?
Że tak on się o Ciebie martwi?! Jai’a Zaczęło ponosić, jak i mnie.
Oboje krzyczeliśmy, byliśmy źli. 

- Co ty pierdolisz Jai? Wybiegłam z jego domu i pobiegłam do
siebie, w moich oczach napływały łzy. Wracając do domu
przechodziłam przez czarny zaułek, chciałam narkotyków. Nigdy ich nie
brałam, ale to był ten moment w którym ich potrzebowałam. To było
według mnie najlepsze i najtrafniejsze rozwiązanie.

‘’Pomoże mi!’’ – pomyślałam.

Od Autorki: Ogólnie to zaszła pewna zmiana co do
perspektyw. Będe robiła je jedynie z Lizzy i Cassie. Zostaną one
jedynie głównymi bohaterkami, a no i co myślicie o tym
rozdziale? Jest dosyć długi, dziękuje serdecznie za te miłe 12
komenatrzy <3 Ale następnym razem czekam na 17! Może i dużo,
ale ten rozdział jest naprawdę długi no jeżeli ciężko to polecajcie
mój blog na swoich blogach :) Pozdrawiam Emily <3