Rozdział IV

Z perspektywy Lizzy

‘’- Kocham Cię! Powiedział to Cicho pod nosem,

chyba nie chciał bym to usłyszała lecz stało się inaczej.

- Co powiedziałeś? Kochasz mnie? Naprawdę?

Nie mogłam uwierzyć własnym uszom ponieważ sama

go szczerze cholernie kochałam. 

- Kocham Cię, rozumiesz Lizzy? Jai objął mnie w

tali i pocałował delikatnie. Pierwszy raz w życiu stałam

się ważna i kochana, nie chciałam by to się skończyło.

Lecz w pewnym momencie obudziłam się i wróciłam do

szarej rzeczywistości.’’

- A więc to sen.. Powiedziałam sama do siebie cicho bo

nie chciałam za bardzo budzić Jai’a. Poszłam do kuchni z

nadzieją ,że ktoś również w niej będzie lecz niestety tak

nie było. Wróciłam do pokoju, położyłam się obok Jai’a i

znów zasnęłam.

Obudziłam, lecz już nie pamiętam mojego snu. 

Obróciłam się na drugi bok z i wiedziałam ,że Jai będzie obok 

lecz go nie było. Zdziwiłam się. Po moim policzku spłynęła łza,

a po mojej głowie chodziła jedna myśl: ‘’ Dlaczego mnie zostawił? ‘’

tylko nad tym się zastanawiałam w tym momencie.

Wstałam ubrałam się, umyłam i poszłam do kuchni, nikogo

tam nie było. 

- To gdzie oni wszyscy są? Powiedziałam sobie pod nosem.

- Poszłam do salonu, a tam siedziała Cassie i siedział

również Beau. Całowali się wyglądali tak uroczo, wreszcie są

razem. Od dawna im powtarzałam by spróbowali.

- Cześć wszystkim. Powiedziałam wesoło by nie zauważyli

smutku na mojej twarzy z powodu Jai’a nie chciałam by mnie

męczyli tą całą sprawą i wypytywali co robiłam razem z nim

w jednym pokoju przez całą noc. Ta cała sytuacja i tak mnie 

wystarczająco przytłaczała.

- Lizzy, wreszcie wstałaś. Śpiochu mój już 14:15 ! Jak możesz

tyle spać! Starała się najwidoczniej rozluźnić napiętą sytuacje,

ale nic nie działało. Po chwili ktoś przyszedł do domu. W

drzwiach ujrzałam Jai’a i Clarie. Lecz  ich miny nie były obojętne,

były zagubione. Jai zaprowadził Clarie do pokoju Luke’a  nie

wiem po co, ale raczej jest to związane z wczorajszą wielką kłótnią 

pomiędzy Luke’iem a Clarie. Kiedy wrócił do salonu usiadł

obok mnie, nie wiem czego ode mnie chciał. Nie mieliśmy już

o czym rozmawiać, zostawił mnie to chyba miało coś oznaczać.

Nie chciałam już dłużej na niego patrzeć, miałam go dosyć

jedyne czego pragnęłam to wrócić do domu oczywiście z

Cass, bez niej ani rusz. Złapałam ją za rękaw i poszłyśmy 

do korytarza. 

- Lizzy co się stało? Powiedziała.

- Jeszcze się pytasz? Jai tu jest, on mnie zostawił. Nie chcę

na niego patrzeć, chodźmy już do domu. Spojrzałam na

Cassie błagalną miną, nie chciałam tu zostawać.

- No dobrze, jak chcesz już wracać to możemy wrócić.

Uśmiechnęła się do mnie szeroko, widać ,że zgadza się
tylko dla mnie.

- Tylko pożegnam się z Beau dobrze? Nie zdążyłam

odpowiedzieć na jej pytanie a Cass już była w salonie i żegnała

się z nim. Kiedy wróciłyśmy już do domu, moja przyjaciółka

poszła do łazienki wziąć odprężającą  kąpiel, a ja wyjęłam lody

z lodówki i poszłam na kanapę oglądać filmy, chciałam popłakać

wyrzucć to z siebie. Lecz każdy film kończył się tzw. ‘’ Happy end’em ‘’

a dziś nie miałam ochoty na jebane Happy end’y. Oglądając 

filmy, czułam się jak bym w nich była. Lecz tylko ja źle się bawiłam,

nikt mnie nie chciał. Zaczęłam płakać, a po chwili przybiegła do

mnie Cassie.

-  Co się stało? Zapytała, lecz nie chciałam odpowiadać jej

na to pytanie. Przytuliła mnie, i przetarła łzy spływające po moich

policzkach.

-Lizzy kocham Cię wiesz? Jesteś dla mnie najważniejsza,

proszę powiedz jak mogę Ci pomóc bo sama tego nie wiem.

- Cass, ja Cię też kocham ale ty mi nie możesz pomóc. To co się

stało już się nie odstanie.  Przeżyć to muszę sama, ty tego za mnie

nie zrobszć więc pomóc mi nie możesz wybacz.

- Ale chcę, to przeżyć z tobą! Poczuć to co ty!
Wreszcie na mojej bladej twarzy pojawił się

uśmiech, to ona - Cass. Jedyna osoba która powodowała na mojej

twarzy uśmiech. Była dla mnie najważniejszą osobą na ziemi. 

- Chodź połóż się zemną, chcę zasnąć i obudzić się przy tobie, ale

proszę nie odchodź nim się nie obudzę. Nie chcę cierpieć ponownie.

Kiedy to powiedziałam zamknęłam oczy. Zasnęłam ten, cały dzień

mnie totalnie wyczerpał, a przez całą noc śnił mi się tylko Jai. Głównie

miał on jedną fabułę – Ja i Jai jesteśmy razem ,ale to 

oczywiście nie było możliwe. Mimo tego jak mnie zostawił nadal

go kochałam, podobał mi się cholernie mocno. Szczerze mówiąc,

nie wyobrażam sobie reszty życia bez niego. Nie ważne, czy

jesteśmy razem czy nie. On ma po prostu być, tylko tego pragnę. 

Obudziłam się, nad moimi oczyma stała Cassie. 

- Wstawaj grubasku! Już 12:00 ja się Ciebie pytam jak można

tyle spać?

- Po mojemu! Przetarłam swe oczy, wstałam i poszłam do łazienki.

W niej umyłam się i umalowałam. Następnie poszłam do

garderoby i ubrałam się w łososiową tunikę i czarne rurki. Poszłam do

kuchni a w niej czekało na mnie pyszne śniadanie a przy stole stał Jai.

Uśmiechnęłam się na jego widok, ale nadal pamiętałam ,że zostawił

mnie po wspólnie spędzonej nocy.

- Co ty tu robisz Jai? Zapytałam ze złością.

- Witaj Lizzy, wcześniej nie mieliśmy okazji zjeść ze sobą śniadania.

To może teraz uraczysz mnie takiego zaszczytu? Widać ,że się starał i

za to po części mu wybaczyłam mam nadzieję ,że chociaż teraz się

przyzna do błędu który popełnił. Tylko tego oczekuję.

- Lizzy popełniłem błąd wiem, przepraszam. Złapał mnie za

rękę i nie przestawał mi się tłumaczyć. Mam nadzieje ,że mi wybaczysz. 

Spędziliśmy taką noc no i nie chcę Cię stracić jesteś dla mnie 

naprawdę ważna. Przyglądałam się ku jego oczom, były naprawdę

piękne, przyciągały.

- Jai, a też byłam bez winy. Uśmiechnęłam się do chłopaka,

przytuliłam się go i obdarzyłam jego usta delikatnym pocałunkiem.

Czułam się cudownie, tak jak w moim śnie.  

Usiadłam na krześle i razem smakowaliśmy śniadania przygotowanego

przez Jai’a to było takie romantyczne. Niczym sen, ale nie sen, 

czułam się wyśmienicie. Polecam takie uczucie każdej dziewczynie.

- Smacznego! Uśmiechnęłam się szeroko czekając na odpowiedź

chłopaka siedzącego naprzeciwko.

- Smacznego Lizz! Kiedy powiedział do mnie ‘’ Lizz ‘’ uśmiechnęłam

się, lubiłam jak ktoś tak do mnie mówił, a z ust Jai’a brzmiało to

jeszcze lepiej! Mam nadzieję ,że między mną a nim się ułoży i może

stworzymy parę? Fajnie by było mieć chłopaka takiego jak on.

Od Autorki: Chciałabym na początku podziękować za te miłe 

komentarze które tu umieszczacie, to na prawdę dla mnie dużo

znaczy i dzięki temu mam ochotę pisać kolejne rozdziały.

Mam nadzieję ,że ten się spodoba. No i teraz czekam na skromne
10 komentarzy, może i dużo ale Ciężko pracuje na tymi rodziałami
Pozdrawiam Emily <3

Zapraszam również na tego genialnego bloga, cztajcie go
no i dodawajcie komentarze czekam u nich na
kolejny rozdział <3 -> http://love-janoskians.blogspot.com/